Spirita Scienco

Unua artikolaro 5/7 La sanktaj vortoj kiuj estas skribitaj ĉi-batalkampe/ĉi-planete (kaj mi supozas ĉie kie ”La malica kiu mensogas pri sia nomo” (kiu mensoge nomis sin ”Tiu kiu ŝanĝas nomojn”) operacias), estas grandparte - kiam ne temas pri rankonto pri gesanktulo- iom malpurigitaj. La malpureco havas la ĉefan kaŭson ke la dia regno estas infiltrita de la aro de maliculoj mi nomas ”La malica kiu mensogas pri sia nomo”, kaj estas ebla ĉar la manifesto de la skribaĵoj estas karakterizita de la jenaj tri distingoj: La vortoj inspiritaj, sanktaj kiam ne inteligente trapensitaj kaj peneme elektitaj, venas al la verkisto per milda fluo de intuicio. Fluo kiu normale povas facile esti prenita kaj daŭrigita de aliaj pli dezir(eg)emaj anĝeloj/perantoj: En nia spirita proksimeco estas tut-normala ke diamondanoj formulas/finas intuiciajn mesaĝojn por unu la alia – sen kontroli kiu prenis la ’vorton’. Ĉar: Ĝenerale, kaj la perantoj (aŭ ilia mesaĝ-anĝeloj) kaj la in

Unua artikolaro 3/7 Nia grand-urba kulturo estas la produkto de unu terurega batalo inter la bona kaj la malica! Multegaj el la homaranoj suferas! La malfeliĉo de la homaranoj estas venko por la malica - tial mi nomas la batalon terurega - multaj estas 'venkitaj' - okupitaj de problemoj, anstataŭ radii de feliĉo. Per tiuj-ĉi vortoj - informante la serĉantoj inter la homaranoj - mi akuzas "Lu malica kiu ŝanĝas nomojn" por grandskale uzi hipnoton - subkonsciaj ordonoj (hipnoto sen enkarniĝita (korpoposedanta) hipnotisto) kiuj la 'voĉaŭdantoj' skizofrenuloj inter ni konscias pri - por igi la ege timigitaj terhomaranoj sakri (tiel vokante eĉ pli da malhelaj 'anĝeloj'), mensogi (eksemple per troigi) kaj en multaj aliaj manieroj rompi la leĝon de Amo - kaj tiuj 'rompoj' (kiuj la malfeliĉuloj neniam farus se ili ne estus subkonscie ordonitaj aŭ malpermesitaj) "L. m. k. m. p. s. n." antaŭ la Diaj mondoj, uzas kiel pruvo ke la povruloj

Unua artikolaro 2/7 Ĉu la diablo ekzistas? Inter la saĝuloj oni renkontas kelkajn kiuj kredas kaj argumentas ke ne! (Ekzemple Martinus kaj Mary Baker Eddy) Laŭ mia klarigo ili spegulas la normalan pensmanieron de la grandparto de la Diamondanoj: Temas pri Dia mem-defendo! -En ilia mondo oni subite kontaktas aŭ altiras la energion (spiriton) de iu vorto aŭ nomo oni pensas, diras aŭ vokas, kaj tial gravegas ne sakri aŭ pensi pri malplaĉaĵoj (kiel akcidentoj, malsanecoj, morto). La solvo de neigi povas – se vi estas egalgrade sankta ke Jesuo – fariĝi manifestita en via proksimeco, sed ĝi ne sufiĉe profunde/bone klarigas nian situacion: Sufiĉe da manko de vera kontakto kun la Sankta por igi multajn bonajn honestajn idealistajn pensantajn homojn konfesi ateismon! Mi tute ne kontestas la gravecon de pure (sensakre) paroli kaj pensi, kaj mi komprenas ke miaj klarigoj postulas mensan fleksecon: Por fari tion kiu estas ĉi-tie farita preskaŭ ĉiuj sanktaj nomoj estis fi-uzataj! Tial mi n

Unua artikolaro 1/7 La spirita scienco havas tri fundamentajn regulojn: Pensu mem! Gravegas ke vi profunde komprenas tion kion vi permesas vin mem agnoski kiel Vero. Lernu logikon! Klare estus naiva pensi pri (la pura parto de) Dio kiel kaj ĉiopotenca kaj ĉioscianta kaj ĉioama: Konante la suferegon de la homaranoj, unu kaj ama kaj potenca forto helpus! Ni ne bezonas ĉiuj pensi sammaniere: Prenu tiujn ideojn kiuj vi povas uzi, kaj postlasu la reston. Al tiuj tri mi almetas unu kvara regulo, kiu mi opinias ke nia tempo (situacio) bezonas: 4) Sa ĝ igu/humiligu vin mem sufiĉe por akcepti ke vi povas lerni el aliuloj tamen se ni (/ili) je unu kampo tut-certe eraras.