Spirita Scienco

Saluton leganto(j)! Mi reverkis "Inspir-fluo"n kaj la duan artikolon, kiu nun nomiĝas "Ĉu ekzistas la diablo?" kaj aldonetis al "La Bazo de la spirita scienco", kaj almetis preĝon al "Kiel agi...?". Bonan legĝuon! Laŭ mia plano post kelkaj semajnoj (tiu por mi estas baldaŭ) aperos la novan version de "La Fi-klarigoj". Ĝis vi denove pensu pri mi! -Mi esperas ke vi komparas miajn ideojn kun tiuj de aliuloj, precipe Vladimir Megré, sed ankaŭ la aliaj menciita en "Kiel agi...?". Bonan someron al vi (ĉiuj)! Salutojn de Jacob.

Antaŭ legi tiu-ĉi artikolo, mi forte rekomendas ke vi legu aŭ la unua libro de Carlos Castaneda, aŭ la parto de la skribaĵoj de Martinus kiu traktas kiom multe la profetoj povas diri al la homaranoj*. Se vi ankoraŭ ne pensis pri tiu-ĉi problemo, la artikolo probable ŝajnas stranga al vi. Niaj helaj intencoj estas misuzataj por igi nin kontraŭlabori kaj malami (kaj eĉ militi kontraŭ) unu la alia. La grandparto de ni estas anoj de unu (aŭ pli da) grupo(j) kiu(j) celas fari la bona. Sed inter ni ruze operacias “La malica kiu mensogas pri sia nomo” uzante mensogojn por preventi kaj obstakli nian interkomprenon kaj niajn pacajn rilatojn. Li per subkonciaj ordonoj kaj malpermesoj igas nin insisti ke la saĝeroj ni sanktatenas estas sufiĉe gravaj por ke ni ne amu kaj helpu tiujn kiujn ne sammaniere pensas. Aŭ igas nin malrispekti aliajn kaj perdi intereson por legi, se ni ne estras la gramatikon. Niaj erar(et)oj kaj nia manko de kompreno, estas misuzataj. -Ni bezonas vere (por

Dio 1 scias ke Li/Ŝi/Ri/Lu mem estas ama. Dio 1 estas certa ke Dio estas potenca. Sed Dio 1 nur kredas/fidas (fi!) ke Dio 1 estas scianta. En la (batal-) kampo de la terglobo, multege de la scio venas de Dio 2 . Dio 1 fidas ke Dio 2 estas ama, honesta. Dio 1 estas naivega. Dio 2 estas malica. Tial iamaniere, ĉi-tie, ateistoj estas pli saĝaj ol homoj kiuj blinde fidas ke Dio estas kaj ĉio-scianta kaj ama kaj potenca. Klare ambaŭ grupoj povus lerni de la spiritaj sciencistoj. 1) -kiu ne estas “La malica kiu mensogas pri sia nomo”. 2) -kiu estas “La malica kiu mensogas pri sia nomo" kiu mensoge nomis sin “Dio”.

Fido je, kaj amo al, unu “fonto”, kaj malamo al unu (aŭ pluraj) aliaj, kiam unu el la fontoj postulatas esti kreinto de la vivo (responsa de la bonfarto de ĉiuj la homaranoj) danĝeras komprene, ĉar Satano (unu el ili, kun kiu mi havis kontakton (mi estas voĉaudanto / skizofrenulo)) fakte estis agrabla justecamanto, kaj nur la mensogoj de “Lu malica kiu ŝanĝas nomojn” igis lin malami Dion por sia maljustecego (laŭ la klarigo de “L. m. k. m. p. s. n.”) Por helpi vin malami nur la maljusta, mi forte rekomendas ke vi peneme studu kaj ke vi elektu singarde uzi nomojn kiuj dum longa tempo estis fi-klarigita pri: La nomoj ‘Dio’ kaj ‘Satano’ tiel priskribitas fi-klarigante ke ili ne reprezentas por, multaj da homoj, la verajn kvalitojn kiuj ili havas! Multaj inter justec-amaj homaranoj malamas grupojn de ‘ali-sekvantoj’ sen koni kaj kompreni ilin! Klare la normala sekvanto de unu religio, laŭgrade de ‘pureco’ prezentas sian mondbildon iom fuŝe kompare al la Vero. Tial bezonas studon

Unua artikolaro 4/7 (Tiu-ĉi artikolo eble ne bele prezentas sin antaŭ esti klakita - bedaŭras.) Normala okazaĵo ĉi-tie: Sur la nivelo fizika: 1. Vi sentas jukon 2. Vi gratas vin 3. Trankviletigita (aŭ ne) vi daŭrigas En la mondoj Diaj: 1. ”L. m. k. m. p. s. n.” ordonas vin grati vin 2. Estas observebla ke vi obeas 3. La observanto fidas ke ĉio estas bona kaj daŭrigas Klarigo: Tiuj-ĉi du kalkuletoj priskribas la saman okazon ! La perceptoj de la homaranoj kaj la justaj diamondanoj ne samas! La diamondaj kontrolantoj ne scias ke n i sent a s juko j n, kaj la homaranoj klare ne konscias pri la fi- ordonoj de “L. m. k. m. p. s. n. ”! L a observantoj ne scias ke ordonoj povas esti subkonsciaj, kaj grandparte la homaranoj ne scias ke ekzistas observantojn justajn, kiu helpus se ili scius kiel. Estas senkulpaj agoj fiklarigitaj kiuj permesas la nuna mondordon daŭri! Pri la fi-ordonoj: En nia situacio ne estas eble tute eviti klini kaj grati sin laŭ ili. La kampo

Unua artikolaro 6/7 La sanktaj skribaĵoj estas ŝarĝita de inspiro. Ili permesas al la inspirita leganto 'sub-tiri' altajn veraĵojn el supre. Gravas kompreni ke unu inspirita interpreto ne bezonas 'ne-igi' alian: Vidu kiel Mary Baker Eddy havas malsaman interpreton de la unua parto de Genezo al havas Martinus! Sed ili ambaŭ agnoskas la spiritan sciencon kiel la Parakleto! (Scienco kaj Sano 55:27 - La Intelektualigita Kristaneco ĉ. 6) Tial mi konsilas: serĉu se iu interpreto harmonias kun la amo al la proksimulo, anstataŭ provi se ĝi samopinias kun unu fidata pensmaniero. Vidu por ekzemplo kiel mi mem uzas la biblio-citaĵojn en la artikolo "Ŝajnas al mi ke...". Mi ne tut-certas ke tiuj pensoj estas la tut-samaj kiuj deziris komuniki la Fonto kiam la vortoj estis skribita, sed ili enhavas laŭ mi inspiron - la inspiron kiu venis al mi! Laŭ mia kompreno la samaj citaĵoj povus esti uzata por klarigi tutan alian mesaĝon, sed estus mis-uzo se la konkludoj ne h