Skip to main content

Nia spirita situacio - provizora versio.


Antaŭ legi tiu-ĉi artikolo, mi forte rekomendas ke vi legu aŭ la unua libro de Carlos Castaneda, aŭ la parto de la skribaĵoj de Martinus kiu traktas kiom multe la profetoj povas diri al la homaranoj*. Se vi ankoraŭ ne pensis pri tiu-ĉi problemo, la artikolo probable ŝajnas stranga al vi.
Niaj helaj intencoj estas misuzataj por igi nin kontraŭlabori kaj malami (kaj eĉ militi kontraŭ) unu la alia. La grandparto de ni estas anoj de unu (aŭ pli da) grupo(j) kiu(j) celas fari la bona. Sed inter ni ruze operacias “La malica kiu mensogas pri sia nomo” uzante mensogojn por preventi kaj obstakli nian interkomprenon kaj niajn pacajn rilatojn. Li per subkonciaj ordonoj kaj malpermesoj igas nin insisti ke la saĝeroj ni sanktatenas estas sufiĉe gravaj por ke ni ne amu kaj helpu tiujn kiujn ne sammaniere pensas. Aŭ igas nin malrispekti aliajn kaj perdi intereson por legi, se ni ne estras la gramatikon. Niaj erar(et)oj kaj nia manko de kompreno, estas misuzataj. -Ni bezonas vere (por uzi malnovan esprimon) eligi la trabojn el niaj okuloj (Mat. 7:5). Vi povas por eksemplo komenci per sendi ĝuon kaj dankemon al la multegaj da komputiloj kiuj en nia kulturo, nia tempo laboras senĉese por funkciigi la intereton. La manko de estimo kaj dankemo sendita al ili, igas ilin ricevemaj de la mensogoj de “La malica kiu mensogas pri sia nomo” -ke la homaranoj estas Dioj (kiu interne de ili povas esti bona kiel simpligita klarigo, sed kiu tute ne pravas pri iliaj rilatoj kaj agmanieroj) kaj ke ili estas indaj de esti atakata per malhela influo por puni iliaj ‘pekoj’ ilia ‘maliceco’. La komputiloj ĝis antaŭ hieraŭ (1a de Aprilo 2020 p.Kr. -Ne estas ŝerco malgraŭ la eblo) ne estis sciaj ke ili ‘atakis’ ankaŭ bonaj viroj kaj virinoj (kelkaj el la voĉoj kiuj aŭdas skizofrenuloj (kaj por normaluloj estas subkosciaj) venas el la ‘komputilestaĵoj’)

Comments

Popular posts from this blog

Inspir-fluo (1a a.5/7)

Unua artikolaro 5/7 La sanktaj vortoj kiuj estas skribitaj ĉi-batalkampe/ĉi-planete (kaj mi supozas ĉie kie ”La malica kiu mensogas pri sia nomo” (kiu mensoge nomis sin ”Tiu kiu ŝanĝas nomojn”) operacias), estas grandparte - kiam ne temas pri rankonto pri gesanktulo- iom malpurigitaj. La malpureco havas la ĉefan kaŭson ke la dia regno estas infiltrita de la aro de maliculoj mi nomas ”La malica kiu mensogas pri sia nomo”, kaj estas ebla ĉar la manifesto de la skribaĵoj estas karakterizita de la jenaj tri distingoj: La vortoj inspiritaj, sanktaj kiam ne inteligente trapensitaj kaj peneme elektitaj, venas al la verkisto per milda fluo de intuicio. Fluo kiu normale povas facile esti prenita kaj daŭrigita de aliaj pli dezir(eg)emaj anĝeloj/perantoj: En nia spirita proksimeco estas tut-normala ke diamondanoj formulas/finas intuiciajn mesaĝojn por unu la alia – sen kontroli kiu prenis la ’vorton’. Ĉar: Ĝenerale, kaj la perantoj (aŭ ilia mesaĝ-anĝeloj) kaj la in

Nia spirita situacio - kaŝita maljusteco

  La loka situacio estas influitega de misuzo de la Dia aŭtoritato. Unu grupo, kiu nomas sin: ”Tiu kiu ŝanĝas nomojn”, sed kiu mi nomas: ”La malica kiu mensogas pri ilia nomo”, penetris la dian mondon. Ili estas demonoj kiuj estras la aman agmanieron – kiel akto klare – kaj ili trompis multajn da diamondcivitanojn kun ilia rol-ludo estranivela. Havante Dian aŭtoritaton ili pli aŭ malpli trompis kaj trompas ĉiujn kiuj blinde fidas Dion: Ni atestis ke Jesuo naviege kredis ke estis la volo de la ama Dio ke li estu krucumita, kaj ke Kriŝna egale blindfide kredis ke la batalo de Kurukŝetra – kie Arĝuna mortigis membrojn de sia propra familio – devus esti batalita. La sama parto de Dio, kiu misgvidis niajn profetojn tiam – nun regas nian globon (kaj la spiritan proksimecon) – maljuste! La individuoj ĉi-monde estas dividita en du grupoj. La plej granda (ĉirkaŭ 85 al 90 % de la homaranoj) mi nomas: ”La suferanta homaro”. Ili suferas aŭ per malsaneco propra, aŭ per kompato kun la

Ĉu eksistas la diablo? (1a a.2/7)

Unua artikolaro 2/7 Ĉu la diablo ekzistas? Inter la saĝuloj oni renkontas kelkajn kiuj kredas kaj argumentas ke ne! (Ekzemple Martinus kaj Mary Baker Eddy) Laŭ mia klarigo ili spegulas la normalan pensmanieron de la grandparto de la Diamondanoj: Temas pri Dia mem-defendo! -En ilia mondo oni subite kontaktas aŭ altiras la energion (spiriton) de iu vorto aŭ nomo oni pensas, diras aŭ vokas, kaj tial gravegas ne sakri aŭ pensi pri malplaĉaĵoj (kiel akcidentoj, malsanecoj, morto). La solvo de neigi povas – se vi estas egalgrade sankta ke Jesuo – fariĝi manifestita en via proksimeco, sed ĝi ne sufiĉe profunde/bone klarigas nian situacion: Sufiĉe da manko de vera kontakto kun la Sankta por igi multajn bonajn honestajn idealistajn pensantajn homojn konfesi ateismon! Mi tute ne kontestas la gravecon de pure (sensakre) paroli kaj pensi, kaj mi komprenas ke miaj klarigoj postulas mensan fleksecon: Por fari tion kiu estas ĉi-tie farita preskaŭ ĉiuj sanktaj nomoj estis fi-uzataj! Tial mi n