Skip to main content

La fi-klarigoj / Kial Dio ne intervenas? (1a a.4/7)

Unua artikolaro 4/7
(Tiu-ĉi artikolo eble ne bele prezentas sin antaŭ esti klakita - bedaŭras.)
Normala okazaĵo ĉi-tie:

Sur la nivelo fizika:
1. Vi sentas jukon
2. Vi gratas vin
3. Trankviletigita (aŭ ne) vi daŭrigas


En la mondoj Diaj:
1. ”L. m. k. m. p. s. n.” ordonas vin grati vin
2. Estas observebla ke vi obeas
3. La observanto fidas ke ĉio estas bona kaj daŭrigas

Klarigo:
Tiuj-ĉi du kalkuletoj priskribas la saman okazon! La perceptoj de la homaranoj kaj la justaj diamondanoj ne samas! La diamondaj kontrolantoj ne scias ke ni sentas jukojn, kaj la homaranoj klare ne konscias pri la fi-ordonoj de “L. m. k. m. p. s. n.”! La observantoj ne scias ke ordonoj povas esti subkonsciaj, kaj grandparte la homaranoj ne scias ke ekzistas observantojn justajn, kiu helpus se ili scius kiel. Estas senkulpaj agoj fiklarigitaj kiuj permesas la nuna mondordon daŭri!
Pri la fi-ordonoj: En nia situacio ne estas eble tute eviti klini kaj grati sin laŭ ili. La kampo de ’batalo’ por ni konsistas de lerni regi niajn kutimojn, por ne obei kiam ni ricevas verajn malhelajn ordonojn, kiel p. e.: Daŭrigu manĝi (malgraŭ sata), plendu nekonstrue, ĉesu studi aŭ labori por kompreni la helan inspirfonton vi estas leganta, preterpasu almozulojn, frandu dolĉaĵojn senmodere, k.t.p. (vi verŝajne konas la ’pekojn’ kontraŭ kiuj vi ’batalas’). Tiu-ĉi tipo de fi-ordonoj vi povas antaŭ-vidi kaj kontraŭi – Pensu pri viaj agoj kaj iliaj sekvoj: Estu preta por kapti vin mem faranta iu sen-amaĵon kaj subite reformu!

Comments

Popular posts from this blog

Nia spirita situacio - kaŝita maljusteco

  La loka situacio estas influitega de misuzo de la Dia aŭtoritato. Unu grupo, kiu nomas sin: ”Tiu kiu ŝanĝas nomojn”, sed kiu mi nomas: ”La malica kiu mensogas pri ilia nomo”, penetris la dian mondon. Ili estas demonoj kiuj estras la aman agmanieron – kiel akto klare – kaj ili trompis multajn da diamondcivitanojn kun ilia rol-ludo estranivela. Havante Dian aŭtoritaton ili pli aŭ malpli trompis kaj trompas ĉiujn kiuj blinde fidas Dion: Ni atestis ke Jesuo naviege kredis ke estis la volo de la ama Dio ke li estu krucumita, kaj ke Kriŝna egale blindfide kredis ke la batalo de Kurukŝetra – kie Arĝuna mortigis membrojn de sia propra familio – devus esti batalita. La sama parto de Dio, kiu misgvidis niajn profetojn tiam – nun regas nian globon (kaj la spiritan proksimecon) – maljuste! La individuoj ĉi-monde estas dividita en du grupoj. La plej granda (ĉirkaŭ 85 al 90 % de la homaranoj) mi nomas: ”La suferanta homaro”. Ili suferas aŭ per malsaneco propra, aŭ per kompato kun la

Inspir-fluo (1a a.5/7)

Unua artikolaro 5/7 La sanktaj vortoj kiuj estas skribitaj ĉi-batalkampe/ĉi-planete (kaj mi supozas ĉie kie ”La malica kiu mensogas pri sia nomo” (kiu mensoge nomis sin ”Tiu kiu ŝanĝas nomojn”) operacias), estas grandparte - kiam ne temas pri rankonto pri gesanktulo- iom malpurigitaj. La malpureco havas la ĉefan kaŭson ke la dia regno estas infiltrita de la aro de maliculoj mi nomas ”La malica kiu mensogas pri sia nomo”, kaj estas ebla ĉar la manifesto de la skribaĵoj estas karakterizita de la jenaj tri distingoj: La vortoj inspiritaj, sanktaj kiam ne inteligente trapensitaj kaj peneme elektitaj, venas al la verkisto per milda fluo de intuicio. Fluo kiu normale povas facile esti prenita kaj daŭrigita de aliaj pli dezir(eg)emaj anĝeloj/perantoj: En nia spirita proksimeco estas tut-normala ke diamondanoj formulas/finas intuiciajn mesaĝojn por unu la alia – sen kontroli kiu prenis la ’vorton’. Ĉar: Ĝenerale, kaj la perantoj (aŭ ilia mesaĝ-anĝeloj) kaj la in

Pri la uzo de la nomo "Satano"

  Precipe ĉi-tie ni bezonas sciencan aliron, ĉar ekzistas uloj – kaj kelkaj justecamaj kaj almenaŭ unu malica – kiu nomas sin ”Satano”. Por eviti miskomprenojn, klarigante mi alkutimiĝis uzi la klarignomon: ”La malica kiu mensogas pri iliaj nomoj” kiam mi parolas aŭ verkas pri la demonoj / diabloj (inklude la malica ”Satano”) La ne-scio ĉi-kampe regas la norman mentalecon tiom, ke en Danio la voko de ”Satano” montras ĝuon – plej ofte je la renkonto de malnova amiko oni longe ne vidis. Aliaj landoj batalas kontraŭ aliaj malsaĝaj lingvaj kutimoj, -Ĉiuj, mi supozas influitaj de subkonsciaj ordonoj kaj ’benetoj’ ni ricevas sakrante. Estas tre valora, tre lerninda paroli la Veron sen sakri aŭ troigi, ĉar tiuj estas la unuaj ireroj je terura vojo, kiu senpotencigas la iranton: Forprenas vin de la Vero. Kiel deziras ”La malica kiu mensogas pri iliaj nomoj”. Nu – pri ”Satano”: Mi kredas ke multaj el tiuj kiuj preĝis al ’li’ ne vere komprenis la signifon de la vorto ’malica’. Eble