Kiel agi...? (1a a.7/7)

Unua artikolaro 7/7

Se ”L. m. k. m. p. s. n.” regus komplete ni estus ĉiuj deprimitaj drinkuloj, ŝtelantaj, koleremaj, sakrantaj, mensogantaj, malamantaj, fumantaj kiuj –se ni trinkus senalkoholaĵojn- nur trinkus trinkaĵojn kiuj enhavus kafeinon, dolĉigilojn aŭ ambaŭ. Ni neniam meditus, neniam praktikus iun fizikan trejnadon, neniam studus kaj ni tut-certe neniam rekomendus inspirfontojn unu al la alia!

Ne estas tiel! Mi kore rekomendas: Vladimir Megré, Martinus, Mary Baker Eddy, Torkil Olesen, Ching Hai kaj Carlos Castaneda. Tiuj ses estas miaj plej gravaj inspirfontoj, sed mi ankaŭ rekomendas: Peter Ragnar, Musashi, Okamoto, Anthony William, Foster Gamble, Paramahansa Yogananda, James Redfield kaj Cobra – kaj mi ĵus trovis Lars Muhl. Se tiuj ŝajnas esti ‘grandaj ireroj’ por vi, mi rekomandas ke vi komencu legante Hans Rosling: “Fakto-plen-eco” (angle:”Factfulness”)

Tiuj-ĉi nomoj estas sanktaj! Iliaj vortoj enhavas multe de la benanta vero por la homaro. Kiel la sanktaj skribaĵoj religiaj ili povas feliĉigi la studantojn kiuj harmonias. Trovi la inspirfonto(j)n kun kiu(j) oni harmonias faras grandan malsamecon por la ver-serĉanto! Iel komparebla al trovi bonan geamanton/geedzon por la ’normaluloj’. Ĉu vi havas sufiĉe da ’geamantoj’?

Krom fortiki viajn venkojn de vivmaniero, la sanktaj inspirfontoj helpas vin malkovri valorajn kutimojn aŭ saĝerojn, kiuj vi povas – en via propra rapideco – asimili. Tiu-ĉi artikolaro por ekzemplo, povas fariĝi por vi instigon al estri la granda arto de la nuntempa tergloba ver-serĉanta vivo: Trovi ekvilibron inter: Studi, trejni, labori, mediti. (Kaj flanke lerni kiom da tempo vi bezonas por ripozi, ludi, necesumi, kuiri/manĝi, dormi) – Komence studi plej gravas! Klare ĉar: Kiel vi preferas trejni? Kiuj estas viaj disciplinoj? Kun kio vi laboras? Kion/kiel vi manĝu? Al kiu branĉo de medito vi estas altirita? Ĉu vi estas kontenta pri via socio? Ĉu vi deziras vivi alimaniere ol kutime en via naskiĝloko? - Tiuj-ĉi gravegaj demandoj postulas studon! De la ebloj, kaj de vi mem. Poste fariĝas pli grava praktiki la disciplinojn – kreski en potenco kaj scio pri kiom vi povas postuli de vi mem. Alivorte ”iri vian irvojeton”.

Ah – iri sian irvojeton! Havi sufiĉe da sanktaj, saĝaj instruoj, por scii sen dubo, kion fari, kiel pensi kiel reagi je problemoj: Kiel vivi! Oh – kia ĝuo! Jes, mi promesas vin: Kiam oni estas trovinta sian irvojeton, la vivo fariĝas ĝojan aferon! La ĝuo stariĝas la demandon: Kion fari kun sia ĝuo? - Bonvolu lasu vian ĝuon radii al viaj proksimuloj sen postuli ke ili subite pensu sam-kiel vi: Respekte montru intereson, fariĝu bonan aŭskultanton (de bonkoraj ne tro-ebriuloj), benu disvastigante feliĉon (laŭ kapablo) al viaj proksimuloj: Unu rideto honesta kaj vera povas pli fari ol multe da atento sen feliĉa kontakto kun la amaj sentoj.

Jes – tiuj-ĉi estas miaj konsiloj: Alproksimiĝu al la Vero! Per lerni ŝerci sen misgvidi aŭ moki. Per: Abnegacio! Honesto! Humileco! - Unu lasta konsilo, antaŭ ol mi lasas vin daŭrigi: Sciu ke estas granda respondeco uzi monon! Precipe kiam vi havas pli ol urĝe necese. La mon-institutoj (bankoj) ne ĉiuj ”havas konsciencon”: Ne partoprenu en iliaj krimoj! Ŝanĝu en respondecan bankon subite! Krom tiu – asimilu saĝerojn propra-rapidece.

Kaj laste: Preĝu kun mi: Bonvolegu kontrolu la intencoj de ĉiuj perantoj kiuj normale malpermesas tiun kontrolon! (Malgraŭ ke ili memklare malpermesas.)